Opstellen van medische verklaring voor rechtbank
Vaak worden maatschappelijk werkers, ambulant begeleiders en andere hulpverleners door bewindvoerders gevraagd om een medische verklaring aan te leveren. Deze is ten behoeve van het in te dienen Verzoek tot Onderbewindstelling.
Zo’n medische verklaring is lang niet altijd voor iedereen makkelijk op te stellen. Waar moet deze aan voldoen? Wat mag je wel beschrijven en wat niet? Aan de ene kant is het in belang van de cliënt om een vlotte aanvraag in te dienen. Aan de andere kant word je geconfronteerd met privacy wetgeving en interne regels. Waardoor er soms overleg nodig is met een leidinggevende of zelfs met de juridische afdeling.
De rechtbank omschrijft het aanleveren van de medische verklaring als volgt:
Indien mogelijk een verklaring van een deskundige waaruit kan worden opgemaakt dat de toestand van de rechthebbende zodanig is, dat onderbewindstelling of mentorschap noodzakelijk is, of dat beide maatregelen noodzakelijk zijn. Denk aan een verklaring van een arts, maar bijvoorbeeld ook een indicatiebesluit of een rapportage van een gedragsdeskundige kan als deskundigenverklaring gelden.
Dit betekent concreet dat er in feite géén medisch dossier wordt gevraagd. Een CIZ indicatie of sociaal verslag kan eveneens uitkomst bieden. In kader van besluitvorming heeft de kantonrechter liefst zoveel mogelijk informatie voor handen.
Ook is er altijd de mogelijkheid om een onafhankelijke artsenverklaring extern aan te vragen. Deze kan bij gespecialiseerde adviesorganisaties worden aangevraagd tegen betaling. Volgens de regels van KNMG (beroepsorganisatie van artsen) mag een behandeld arts geen artsenverklaring afgeven over de patiënt om de onderlinge relatie niet in gevaar te brengen waarbij de arts zich niet meer volledig kan concentreren op de behandeling. Daarbij wordt ook gesteld dat de onafhankelijke, ingehuurde arts beter op de hoogte is van specifieke eisen waaraan de artsenverklaring moet voldoen.
